Ewa-Szefowa
Dołączył: 29 Wrz 2008
Posty: 114
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Rzepin
|
 Wysłany: Czw 10:33, 30 Paź 2008 Temat postu: O PRZYJAŹNI |
|
|
To, co za chwilę tu przeczytacie ściągnęłam z FORUM W GRĘBOCINIE. Poczytajcie jak pięknie o przyjaźni piszą zwykli ludzie , którzy na co dzień pracują w biurach, gotują obiady dla bliskich, pielą ogródki, cerują dziury w ubrankach swoich dzieci i maja czas , aby spotykać się ze swoimi przyjaciółmi.....
Dwaj koleżkowie opijają właśnie świeżo zadzierzgnięte więzy, tak zwanej przyjaźni. Ten pierwszy chce się upewnić o rzetelności obiecanych przyrzeczeń i zapewnień, więc pyta prosto z mostu:
- Mając pięć aut, podarowałbyś mi jedno? - Jasne!
- Mając pięć telewizorów kolorowych, ofiarowałbyś mi jeden?
- Naturalnie!
- Mając pięć koszul, dałbyś mi jedną?
- Nie - kręci głową ten przepytywany.
- A dlaczego? - chce wiedzieć pytający.
- Bo mam pięć koszul - brzmiała szczera odpowiedź.
___________________________________________________
Hmm.... czym jest przyjaźń??
Hmmmm.... trochę juz na temat przyjaźni zostalo napisane i pewnie jeszcze wiele zostanie napisane .... ale w kontekście powyższego przykladu, odpowiadając .... na pewno ... jest ........SZCZEROŚCIĄ
a tak poza tym.... to ... urzekająco o Przyjaźni napisał ks. Roman Mleczko :
Prawdziwa przyjaźń jest ścieżką
do błękitu nieba.
Są takie przyjazne stopy,
które przecierają drogę tak wyraźnie,
że nie potrzeba żadnych drogowskazów.
Przyjaźń jest otwarciem
zamkniętej powieki.
Tak jak w źrenicy oka
całe piękno świata
staje się jednym obrazem,
tak przyjacielskie spojrzenie
przenosi człowieka do ogrodu duszy.
Przyjaźń jest poszukiwaniem
źródła blasku,
którym zalśniła twarz przyjaciela.
Trzeba unieść się wysoko,
aby zrozumieć,
że na twarzy przyjaciela
odbija się oblicze Boga.
Przyjaźń jest stwórczym
dotykiem piękna.
Okrąg przyjacielskich dłoni
nie jest zamknięciem się na świat,
ale otoczeniem świata
ramionami przyjaźni.
Przyjaźń jest pocałunkiem prawdy
bez szminki pozorów.
Potok prawdy wypływający
z ust przyjaciela
ma moc stać się
oceanem miłości.
Przyjaźń to sztuka wsłuchiwania się
w instrument solowy
z pragnieniem włączenia go
w symfonię życia.
Poznać przyjaciela,
to wsłuchiwać się w jego wnętrze,
aby słowo, które niesiemy mu w darze,
harmonijnie brzmiało
z dźwiękiem jego duszy.
Nasieniem przyjaźni jest serce.
Serce dotknięte promieniem przyjaźni
otwiera się na podobieństwo róży,
jakby chciało wytańczyć:
"Dziękuję za cud"
Przyjaźń zresztą jeszcze innymi przyciągała mnie urokami. Rozmawialiśmy, śmialiśmy się w gronie przyjaciół, świadczyliśmy sobie nawzajem drobne przysługi. Razem czytaliśmy pięknie napisane książki. Razem żartowaliśmy, razem zachowywaliśmy powagę. Czasem spieraliśmy się z sobą, bez nienawiści, tak jakby się człowiek mógł sam z sobą spierać, a te bardzo rzadkie spory były tylko przyprawą dla panującej między nami niemal zawsze zgody.
Uczyliśmy jedni drugich, uczyliśmy się jedni od drugich. Gdy kogoś z nas brakowało, bardzo tęskniliśmy za nim. Z wielką radością witaliśmy wracających. Takimi to właśnie znakami, wyłaniającymi się z serc, które się wzajemnie kochają, malującymi się na twarzy i błyszczącymi w oczach, dźwięczącymi w mowie, przejawiającymi się w najróżniejszych gestach serdecznych, przyjaźń się coraz goręcej rozpala, a jej płomień może stopić wiele dusz w jedność.
św. Augustyn
Możesz gromadzić wielkie skarby, ale nic nie jest warte tyle, ile szczery przyjaciel. (św. Jan Chryzostom)
Drogi Przyjacielu!
Są różne skarbce na świecie, kryją one w sobie drogocenne kamienie,
kunsztowne wyroby ze srebra i złota.
Z pewnością w swoim życiu zwiedziłeś ich wiele.
Jest też inny skarbiec, bez krat w oknach i pancernych zamków,
w którym skarb jest zawsze bezpieczny.
Zapraszam Cię do zwiedzania tego skarbca - to przyjaźń.
Przyjaciel jest jego drogocennym klejnotem.
Gdy z wielką uwagą podejdziesz do swego skarby, stwierdzisz,
że tak subtelnego dzieła sztuki jeszcze nie widziałeś.
To, co w przyjacielu najsubtelniejsze jest natury duchowej.
Dlatego, zwiedzając swój skarbiec trzeba mieć czas,
wyostrzoną uwagę i przenikające spojrzenie serca.
Zobaczysz, jak piękna jest jego zdolność do kochania,
ofiary, radości i cierpienia.
Ta są najdelikatniejsze ornamenty, zdobiące Twój skarb
i stanowiące o jego bezcennej wartości.
Nie bój się posiadania tego skarbu,
nie będzie on powodem obawy i niepokoju- przeciwnie,
wzmoże poczucie bezpieczeństwa i pewności...
Chciałbym Cię prosić, byś przekonał innych,
że nie wystarczy skarbca tego zwiedzanie,
konieczne jeszcze potrzebne jest jego zgłębianie.
Wierzę, że mosty na rzekach są obrazem pomostów duchowych....
Wierzę w okno z nadzieją otwarte.....
Wierzę, że Niebo zrasza łzami wzruszenia każdą przyjaźń.....
Wierzę, że są skarbce cenniejsze od spichlerzy....
Wierzę, że każde bycie razem jest czasem zyskanym.....
Wierzę w Boga, który wierzy w człowieka...
ks. Roman Mleczko
OWOCE PRZYJAŹNI
Jedynie po owocach można poznać i upewnić się, czy to, co nas łączy, jest dojrzałą przyjaźnią, czy też jakąś jej namiastką. Przyjażń rodzi entuzjazm. Daje niespodziewaną radość. Pomaga wytrwać w trudnościach i cierpieniu. Mobilizuje do rozwoju i wierności własnemu powołaniu. Pozwala nam przekroczyć nasze ograniczenia. Uczy ofiarować i przyjmować miłosć. Rodzi wrażliwość, subtelność, cierpliwość, dojrzałosć, prawość.
Przyjaźń uszlachetnia.
Przyjaciel to ktoś, kto sprawia, ze poszerzają się nasze horyzonty intelektualne, emocjonalne, moralne, duchowe, religijne i społeczne. Bez przyjaciela byłbym kimś mniejszym i żyłbym bardziej powierzchownie. Przyjaciel przynosi nadzieję. Wydobywa to, co w nas najpiękniejsze. Sprawia, że odnajdujemy w sobie siły i zdolności, których bez jego pomocy nigdy byśmy nie odkryli.
fragment z książeczki Marka Dziewieckiego "Jak wygrać przyjaźń? Instrukcja obsługi"
ODPOWIEDZCIE SOBIE SAMYM ALBO NAM WSZYSTKIM CZYM JEST DLA WAS PRZYJAŹŃ . POSZUKAJCIE CZEGOŚ NA TEN TEMAT, POCZYTAJCIE, PODZIELCIE SIĘ TYM .
Post został pochwalony 0 razy
|
|
